Beheerste Dysforie

Opgroeien in de kast, zelfs als je niet weet dat je in de kast zit, leidt tot een bestaan dat gebouwd is op copingmechanismen die bedoeld zijn om dysforie te verlichten. Hieronder staan manieren waarop een transgender persoon in de kast dysforie kan proberen te verlichten in het dagelijks leven:

• Wanneer een videospel je de mogelijkheid geeft om je gender te kiezen, kies je vaak anders dan je toegewezen gender. Dit kan gepaard gaan met excuses om die keuze te verdedigen. “Het stond standaard op mannelijk en het maakte me niet uit.” “Ik wil niet urenlang naar een mannenkont staren.”

• Een voorkeur voor literatuur en films met personages van je ware gender, of met personages die gender-normen doorbreken (Mulan, Little Women).

• Pornografische media die sterke verlangens bevredigen of meer herkenbaar zijn, zoals aantrekkingskracht tot homoseksuele/lesbische porno, bruidskink, of transformatiesequenties.

• Crossdressing of het uitvoeren van drag.

• Redenen vinden om je haar kort te knippen of het juist te laten groeien.

• Lichaamshaar scheren of weigeren om haar te scheren waarvan verwacht wordt dat je dat doet.

• Losse en wijde kleding dragen die de vorm van je lichaam verbergt.

• Sociale bijeenkomsten zoveel mogelijk vermijden en isolatie zoeken.

• Intensieve kennis opdoen over een aan gender gekoppeld onderwerp, zoals heren- of dameskledingontwerp.

• Obsessief trainen (AFABs).

• Cisgender partners helpen bij het winkelen om zich door hun presentatie heen te leven.

Omdat zoveel mishandeling wordt toegepast op gender non-conforme kinderen, groeien veel transpersonen op met het aanleren om hun ware persoonlijkheid te verbergen uit pure noodzaak. Veel transpersonen spreken erover dat ze een levensfase waarin ze probeerden zich “in te kopen” in het hun toegewezen gender, waarbij ze mannelijkheid of vrouwelijkheid tot het uiterste hebben uitgevoerd om zichzelf te “repareren”. Dit leidt tot neigingen tot onderdrukking die oppervlakkig zelfs giftig kunnen lijken, maar simpelweg het resultaat zijn van het verbergen van elk stukje van hun ware zelf.

• Het laten groeien en nauwgezet verzorgen van gezichtshaar (de zogenaamde “ontkenningsbaard”).

• Make-upkunst beheersen om er zeer vrouwelijk uit te zien.

• Extreem mannelijk of hyper vrouwelijk presenteren.

• Het vermijden van gesprekken over mode voor elk gender. Dissociëren wanneer gesprekken of activiteiten over mode plaatsvinden.

• Obsessief trainen (AMABs).

• Een sterk gestereotypeerde genderrol aannemen in een relatie (bijvoorbeeld de plichtsgetrouwe bescheiden huisvrouw).

• Trouwen en kinderen krijgen in de verwachting dat het zal “repareren” wat er mis is met je.

• Zich aansluiten bij ultra-conservatieve opvattingen over gender en seksualiteit.

• Homofobie en transfobie uiten uit zelfverdediging om argwaan af te weren.

• Agressief-passief betrokken zijn bij alles wat met hun ware gender te maken heeft.

Tot slot is een andere veelvoorkomende copingmechanisme het vinden van manieren van ontsnapping of mentale betrokkenheid om je eigen gevoelens te vergeten.

• Intensief investeren van veel tijd in hobby’s.

• Lange uren op het werk doorbrengen.

• Achter elkaar films, tv-programma’s of boeken bekijken of lezen.

• Alle vrije tijd besteden aan het spelen van videospelletjes of op sociale media.

• Obsessief je leefruimte schoonmaken.

• Slapen. Heel veel slapen.