Hoe wordt Genderdysforie behandeld?

De behandelopties variëren aanzienlijk, afhankelijk van de individuele behoeften van de persoon. Elke transitie is uniek, en er is geen één enkele manier om te transitioneren. Deze sectie bevat een lijst van mogelijke trajecten.

Sociale Transitie

In één zin: uit de kast komen. Dit houdt eenvoudigweg in dat je aan de wereld bekendmaakt dat je transgender bent. Je kondigt aan dat je een nieuwe naam en/of nieuwe voornaamwoorden wilt gebruiken - of niet; je wilt misschien gewoon dat mensen weten dat je transgender bent en je eigenlijk niet identificeert met het toegewezen binaire gender. Voor sommige non-binaire mensen is dit misschien niet eens een volledige breuk met hun toewijzing, aangezien gender een spectrum is en er zoiets bestaat als een “non-binaire man” en een “non-binaire vrouw”.

Een sociale transitie is de daad van het uit de kast komen, en het kan veel stress verlichten die voortkomt uit het onderdrukken van jezelf.

Legale Transitie

Dit is het proces van het wijzigen van je wettelijke documenten om je ware gender te weergeven. Dit kan gebeuren via een wettelijke naam- en genderwijziging afgegeven door een rechtbank, via een wijziging van het genderkenmerk op een officiële ID, of door het opnieuw uitgeven van geboorteaktes en huwelijksakten.

Presentatie Transitie

Dit zijn veranderingen in hoe je jezelf presenteert, of het nu gaat om je kleding, je haar of het gebruik van make-up. Onze samenleving heeft sterke genderassociaties met al deze dingen, en een verandering in presentatie is zowel een bevestiging voor jezelf als een signaal aan anderen over hoe je wilt worden aangesproken.

Medische Transitie

Voor volwassenen bestaat dit uit hormoonvervangende therapie en chirurgie. Voor adolescenten betekent dit vaak puberteitsremmers totdat de tiener oud genoeg is om zeker te zijn van welk gonadaal hormoon ze willen hebben. Voor prepubers is er niets. Laat me dat nog eens herhalen, omdat transfobische mensen het steeds verkeerd hebben.

PREPUBERALE KINDEREN ONDERGAAN GEEN MEDISCHE TRANSITIE.

Hoewel de American Academy of Pediatrics sterk pleit voor de validatie en acceptatie van transgenderjongeren, en het mogelijk maken van alle andere vormen van transitie, ondersteunen ze expliciet niet het starten van hormoontherapie of puberteitsremmers totdat een kind Tannerstadium 2 heeft bereikt.

Bovendien zal geen enkele chirurg in de Verenigde Staten een genderveranderende operatie uitvoeren bij een minderjarige (met uitzondering van “correcties” bij intersekse, wat een heel ander probleem is dat buiten de reikwijdte van dit artikel valt). Slechts zeer weinig kinderen hebben sterk genoege kenmerken om te worden gelezen als man of vrouw zonder aanwijzingen die worden geboden door hun presentatie. Een kind toestaan om hun haar en kleding te veranderen, is alles wat nodig is voor het kind om als mannelijk of vrouwelijk te worden gezien.

Hormonale Transitie

Mannelijke hormoontherapie (vrouwelijke naar mannelijke seksuele kenmerken) bestaat uit het toedienen van testosteron, meestal via intramusculaire injectie of topische gel. De toename van totale gonadale hormonen zorgt meestal voor het stoppen van de ovulatie, wat de bron is van het grootste deel van de in de eierstokken geproduceerde oestrogeen.

Vrouwelijke hormoontherapie (mannelijke naar vrouwelijke seksuele kenmerken) bestaat uit het toedienen van oestrogeen, meestal estradiol, via orale pillen, pleisters, of regelmatige injecties (intramusculair of subcutaan). Het gebruik van langzaam afgevende implantaten wordt ook steeds gebruikelijker. Het is ook gebruikelijk om een anti-androgeen voor te schrijven om de productie of opname van testosteron te blokkeren. In de Verenigde Staten is dit meestal spironolacton, een bloeddrukmedicatie met een bijwerking van testosteronblokkering. Buiten de VS is het meest voorkomende medicijn cyproteronacetaat, een androgeenreceptorblokker, dat niet verkrijgbaar is in de VS. Artsen kunnen ook bicalutamide voorschrijven, dat ook androgeenreceptoren blokkeert. Sommige artsen kunnen er echter voor kiezen om gewoon grotere doses estradiol voor te schrijven om ervoor te zorgen dat het lichaam de productie van testosteron stopt.

Bij adolescenten kunnen puberteitsremmers de bovengenoemde androgeenblokkers omvatten, of (indien gedekt door de verzekering) het gebruik van een antigonadotroop (een medicijn dat de hormonen blokkeert die de productie van oestrogeen en androgeen veroorzaken), zoals leuproreline-acetaat (een injectie die elke paar maanden wordt gegeven) of histreline-acetaat (een jaarlijks implantaat).

Chirurgische Transitie

Transgender operaties worden doorgaans onderverdeeld in drie afzonderlijke categorieën:

Bodem chirurgie (wijzigingen aan de geslachtsorganen):

  • Feminiserend:

    • Orchidectomie (verwijdering van de testikels)
    • Scrotectomie (verwijdering van het scrotum, na orchidectomie)
    • Vaginaplastiek (creatie van een vaginale holte)
    • Vulvoplastiek (creatie van een vulva, met of zonder diepte).

Ter informatie

Een zich ontwikkelend gebied van bodem chirurgie is de AMAB non-binaire operatie waarbij vaginaplastiek wordt uitgevoerd zonder verwijdering van de penis. Deze bijzondere operatie is extreem experimenteel en is nog geen dozijn keer uitgevoerd in de Verenigde Staten, maar het vooruitzicht voor de toekomst is veelbelovend.

Een andere optie voor niet-binaire bodem chirurgie is genitale neutralisatiechirurgie, waarbij het doel is om de uitwendige geslachtsorganen volledig te verwijderen, met behoud van alleen een urethrale opening.

  • Masculiniserend:

    • Hysterectomie (verwijdering van baarmoeder en baarmoederhals)
    • Ooforectomie (verwijdering van één of beide eierstokken)
    • Vaginectomie (verwijdering van de vaginale holte)
    • Metoidioplastiek (een proces dat de vergrote clitoris na hormoontherapie verandert in een penis)
    • Falloplastiek (constructie van een penis door huidtransplantatie)
    • Urethroplastiek (verlenging van het urethrale kanaal door de penis)
    • Scrotoplastiek (gebruik van labia majora en nep-testikels om een scrotum te construeren).

Voor falloplastiek is hormoontherapie niet per se vereist, en hoewel het gebruikelijk is om vaginectomie, urethroplastiek en falloplastiek tegelijkertijd uit te voeren, kunnen sommige chirurgen falloplastiek zonder vaginectomie of falloplastiek zonder urethroplastiek uitvoeren.

Top chirurgie (wijzigingen aan de borst)

  • Feminiserend:

    • Borstvergroting via vettransplantatie of implantaten.
  • Masculiniserend:

    • Bilaterale mastectomie (verwijdering van borstweefsel) met borstreconstructie
    • Borstverkleining (verwijdering van een deel van het vet en borstweefsel)

Gezichtsvervrouwelijkende / -vermannelijkende Chirurgie (wijzigingen aan de schedel, kraakbeen en huid van het gezicht).

Hoe jonger een persoon is, hoe minder behoefte ze zullen hebben aan dergelijke operaties, vooral als ze medisch transitioneren vóór de leeftijd van 20.

  • Feminiserend:

    • Voorhoofd hercontouring
    • Oogkas hercontouring
    • Wenkbrouw lift
    • Haarlijn correctie
    • Blepharoplastiek (ophalen van oogwallen)
    • Rhinoplastiek (vervorming van de neus)
    • Wang implantaten
    • Lip verhoging
    • Lip vulling
    • Kaak hercontouring
    • Tracheascheren (verkleining van het ‘adamsappel’)
    • Rhytidectomie (facelift)
  • Masculiniserend:

    • Voorhoofdaugmentatie
    • Kaakaugmentatie
    • Kinaugmentatie
    • Trachea-augmentatie (vergroting van het ‘adamsappel’)

Andere chirurgie voor transvrouw:

  • Braziliaanse billenlift: Vet uit de buik wordt getransplanteerd naar de billen om de heup-tailleverhouding te vergroten.
  • Stemvervrouwelijkende Chirurgie: Een incisie wordt gemaakt in de stembanden om de toonhoogte permanent te verhogen.
  • Assepoesterschirurgie: Botten in de voet worden verkort om de voetgrootte te verkleinen. ZEER RISKANT
  • Schouderverkleining: Het sleutelbeen wordt verkort om de breedte van de schouders te verminderen. ZEER RISKANT