Σωματική Δυσφορία Φύλου

Σίγουρα θα έχετε ακούσει τη φράση «γεννήθηκε σε λάθος σώμα». Η σωματική δυσφορία είναι στην ουσία η ενόχληση που προκαλείται από την παρουσία διαφόρων χαρακτηριστικών φύλου στο σώμα, λόγω φυλετικού διμορφισμού. Σε ποια χαρακτηριστικά αναφερόμαστε, όμως;

Τα πρωτογενή χαρακτηριστικά μπορούν να αλλάξουν μόνο με χειρουργική επέμβαση. Ορισμένα δευτερογενή χαρακτηριστικά είναι επίσης μη-αναστρέψιμα και απαιτούν ιατρικές παρεμβάσεις για να ανατραπούν, όπως η ανάπτυξη του μαστικού ιστού και η εκβάθυνση των φωνητικών χορδών. Το οιστρογόνο δεν κάνει τη φωνή πιο θηλυκή και η τεστοστερόνη δεν κάνει το στήθος να συρρικνωθεί (πέρα από την ελάττωση του λίπους αυτού)

Ορισμένα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά δύνανται να βελτιωθούν χειρουργικά (π.χ. αυξητική στήθους, λιπογλυπτική, αρρενοποίηση/θηλυκοποίηση προσώπου), ενώ άλλα δε μπορούν να αλλάξουν καθόλου.

Η σωματική δυσφορία εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους. Μερικές φορές γίνεται αισθητή ως ένα «μέλος-φάντασμα», όπου το άτομο μπορεί να αισθανθεί αισθήσεις από ένα πέος ή έναν κόλπο που δεν υπάρχει, έναν πόνο σε μία μήτρα που δεν υπάρχει, ή μια αίσθηση απουσίας στο στήθος από μαστούς που δεν έχουν αναπτυχθεί.

Μπορεί να γίνει επίσης αισθητή και αντιστρόφως, όπου το άτομο έχει επίμονη επίγνωση για κάτι που δε θα έπρεπε να υπάρχει. Ο εγκέφαλος λαμβάνει αισθητηριακές πληροφορίες τις οποίες δεν αναμένει, όπως το βάρος του στήθους ή την παρουσία μήτρας ή όρχεων. Οι πληροφορίες αυτές έχουν προτεραιότητα για τον εγκέφαλο, ακριβώς επειδή του είναι απροσδόκητες.

Μπορεί επίσης να βιωθεί ως τρόμος, φρίκη, ή αποστροφή όταν το άτομο κοιτάζει η αγγίζει τα εξωτερικά γεννητικά του όργανα, προκαλώντας του συναισθηματικά ξεσπάσματα ή έντονη επιθυμία να αφαιρέσει το όργανο το οποίο το ενοχλεί. Τα τρανς άτομα στα οποία αποδόθηκε το γυναικείο φύλο κατά τη γέννηση μπορεί να αντιλαμβάνονται την εμμηνόρροια ώς «σφάλμα» ή να αντιμετωπίζουν αισθήματα αποστροφής ή αποξένωσης από τον ορμονικό τους κύκλο.

Μπορεί επιπλέον να εκδηλωθεί ως μια εμμονή για την απαλλαγή του ατόμου από ορισμένα χαρακτηριστικά του σώματος, όπως το να ξυρίζει εμμονικά τις τρίχες του σώματος ή του προσώπου. Ή μπορεί να εκδηλωθεί και με τον αντίθετο τρόπο, δηλαδή με μια σχολαστική περιποίηση διαφόρων χαρακτηριστικών ως μια προσπάθεια ελέγχου αυτών, όπως π.χ. το να φροντίζει συνεχώς τα γένια ή τα νύχια του, ή να περνάει ώρες στο γυμναστήριο για να φροντίσει τη σωματική του διάπλαση.

Τα ανεπιθύμητα φυσικά χαρακτηριστικά μπορεί να οδηγήσουν ένα άτομο να ζηλεύει άτομα που έχουν αναγκαστεί να αφαιρέσουν κάποια από αυτά τα χαρακτηριστικά λόγω ασθενειών, όπως καρκίνος των όρχεων ή του μαστού. Τα τρανς άτομα στα οποία αποδόθηκε το αρσενικό φύλο κατά τη γέννηση, τα οποία αντιμετωπίζουν σοβαρή δυσφορία για τα αναπαραγωγικά τους όργανα, τείνουν να έχουν την επιθυμία να βρεθούν σε κάποιο παράξενο ατύχημα το οποίο θα τους προκαλούσε την απώλεια των εξωτερικών αναπαραγωγικών οργάνων τους.

Άλλοτε μπορεί απλώς να είναι μια αίσθηση ότι κάτι δεν είναι σωστό, και μπορεί να μην το αποδώσετε καν στο φύλο. Για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου, πίστευα ότι ο λόγος που μισούσα το σώμα μου ήταν επειδή ήμουν υπέρβαρη. Μόνο όταν άρχισα τη μετάβαση συνειδητοποίησα ότι δε μισούς καθόλου το λίπος μου· μισούσα το γεγονός ότι ήταν ανδρικό λίπος. Οι θηλυκόμορφες καμπύλες που μου έδωσε η ορμονοθεραπεία με κάνουν να νιώθω πολύ πιο εναρμονισμένη με το σώμα μου.

Η δυσφορία που αισθάνεται ένα άτομο για το σώμα του μπορεί και θα αλλάξει με την πάροδο του χρόνου, προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο. Για παράδειγμα, πολλές τρανς γυναίκες ξεκινούν τη μετάβαση αισθανόμενες ουδέτερα για τα αναπαραγωγικά τους όργανα, αλλά αργότερα διαπιστώνουν ότι, καθώς οι μεγαλύτερες πηγές της δυσφορίας τους εξαφανίζονται, αισθάνονται σταδιακά λιγότερο άνετα με εκείνα. Εναλλακτικά, ορισμένες μπορεί να υποθέσουν ότι θα χρειαστούν οπωσδήποτε χειρουργική επέμβαση θηλυκοποίησης του προσώπου, αλλά μετά από δύο χρόνια μετάβασης μπορεί να συνειδητοποιήσουν ότι είναι εντάξει με την εμφάνισή τους τελικά.

Είναι εντάξει το να μη μισείς τίποτα στο σώμα σου και απλά να εύχεσαι να είχες μια πιο θηλυκή ή αρσενική εμφάνιση.

Είναι εντάξει το να μισείς μόνο ορισμένα χαρακτηριστικά του σώματός σου και δεν επιθυμείς να αλλάξεις όλα τα έμφυλα χαρακτηριστικά του.

Είναι εντάξει το να μη χρειάζεσαι καθόλου το να κάνεις ιατρική φυλομετάβαση. Τα αισθήματα για το σώμα σου δεν είναι το άλφα και το ωμέγα της μετάβασης.

Η πλήρης σωματική δυσφορία δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να είναι κανείς τρανς. Τα άτομα στα οποία αποδόθηκε το θηλυκό φύλο κατά τη γέννηση δε χρειάζεται να μισούν το στήθος τους, και τα άτομα στα οποία αποδόθηκε το αρσενικό φύλο κατά τη γέννηση δε χρειάζεται να μισούν το πέος τους. Η εμπειρία κάθε τρανς ατόμου είναι διαφορετική, και όλες οι εμπειρίες αυτών είναι έγκυρες.

Εσωτερικευμένα Προβλήματα για την Εικόνα του Σώματος

Ο κόσμος μας είναι γεμάτος υποσυνείδητα μηνύματα σχετικά με το πώς πρέπει να είναι το σώμα ενός άνδρα και μιας γυναίκας. Μας βομβαρδίζουν με διαφημίσεις και πολυμέσα που δημιουργούν μια κανονικοποιημένη άποψη σχετικά με το τι είναι και δεν είναι όμορφο. Μην έχεις πολύ λίπος, μην είσαι πετσί και κόκκαλο, μην έχεις ασυνήθιστα μεγάλο ή μικρό ύψος, μην έχεις πολύ φαρδύ πηγούνι, μην έχεις μεγάλη μύτη, βάλε μακιγιάζ αλλά μη βάζεις πολύ, μη βγαίνεις από το σπίτι χωρίς σουτιέν αλλά μην αφήνεις το σουτιέν να φαίνεται. Και ο διαρκής καταιγισμός προσδοκιών για την εμφάνιση των φύλων όλο και συνεχίζεται.

Όλοι οι άνθρωποι απορροφούν αυτά τα μηνύματα, και τα τρανς άτομα εσωτερικεύουν τους παράγοντες που έχουν σημασία για το φύλο με το οποίο ταυτίζονται. Όσα άτομα ταυτίζονται με τη θηλυκότητα, μεγαλώνουν προβάλλοντας τα θηλυκά πρότυπα στον εαυτό τους, όσα ταυτίζονται με την αρρενωπότητα προβάλουν τα αρσενικά πρότυπα στον εαυτό τους, ενώ τα μη-δυαδικά άτομα μπορεί να εσωτερικεύουν την ντροπή γύρω από την ανδρογυνία. Αυτό έρχεται επιπλέον της ντροπής που τα βαραίνει επειδή δεν ανταποκρίνονται στα πρότυπα του φύλου που τους είχε αποδοθεί.

Ποιο είναι το αποτέλεσμα όλων αυτών; Η Κάθριν το έθεσε με τον καλύτερο τρόπο: