Σεξουαλική Δυσφορία

Στενά συνδεδεμένη με την κοινωνική δυσφορία είναι η δυσφορία που επικεντρώνεται στη σεξουαλικότητα, τις σεξουαλικές σχέσεις και την πράξη της σεξουαλικής επαφής. Οι Ετεροκανονικοί έμφυλοι ρόλοι στην ουσία προσδοκούν ότι ο ενεργητικός ρόλος είναι ο ανδροπρεπής και ο παθητικός ρόλος είναι ο θηλυπρεπής. Οι δυναμικές αυτές ενισχύονται από τα δημοφιλή πολυμέσα, από την τοξική αρρενωπότητα, και ακόμα και απ την πορνογραφία. Μάλιστα, ακόμη και στην τρανς πορνογραφία, το μεγαλύτερο ποσοστό της τρανς/cis πορνογραφίας περιλαμβάνει την τρανς γυναίκα να αναλαμβάνει τον ενεργητικό ρόλο. Οι αποκλίσεις από αυτούς τους ρόλους συχνά προκαλούν ντροπή, τόσο λόγω των συντρόφων όσο και λόγω άλλων συνομηλίκων.

Φυσικά, αυτό δεν είναι απόλυτο σε καμία περίπτωση, με πολλά ετεροφυλόφιλα cis ζευγάρια να βρίσκουν τρόπους να ξεφύγουν από αυτά τα καλούπια, βρίσκοντας μια νέα δυναμική στη σχέση τους ή εμπλέκοντας σε φετίχ για να ικανοποιήσουν άλλες επιθυμίες τους. Μερικά ζευγάρια διαπιστώνουν ότι δεν είναι καθόλου σεξουαλικά συμβατά και αναζητούν άλλους συντρόφους. Ωστόσο, υπάρχουν πολλές εξωτερικές πιέσεις που αποθαρρύνουν την αυτογνωσία και την ανακάλυψη, με την απομάκρυνση από αυτές να είναι εξαιρετικά δύσκολη ή και τραυματική. Πόσο μάλλον όταν το άτομο αυτό προέρχεται από ένα πολύ συντηρητικό ή θρησκευόμενο περιβάλλον.

Οι cis ομοφυλοφιλικές σχέσεις το αποφεύγουν αυτό από ανάγκη, δίνοντας στα άτομα τη δυνατότητα να εξερευνήσουν ποιός ρόλος τα κάνει πιο ολοκληρωμένα. Ορισμένα ομοφυλοφιλικά ζευγάρια έχουν μια καθιερωμένη δυναμική κυρίαρχου και υποτακτικού και εισέρχονται στη σχέση με αυτό να είναι ήδη γνωστό. Άλλα το επιλύουν αυτό παίρνοντας τον κυρίαρχο ρόλο εναλλάξ. Παρ’ ολ’ αυτά, οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις κάποιες φορές μπορούν επίσης να παγιδευτούν σε συγκεκριμένες προσδοκίες όσον αφορά τη δυναμική, π.χ. στις ταυτότητες butch/femme, bear, και twink.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Τα τρανς άτομα που συνάπτουν αντιληπτικά ετεροφυλόφιλες σχέσεις πριν από τη φυλομετάβαση, μερικές φορές χάνουν το ενδιαφέρον τους για τη σεξουαλική επαφή, καθώς οι διεισδυτικές πράξεις δεν προσφέρουν την ικανοποίηση που θα περίμεναν. Σε ακραίες περιπτώσεις, μπορεί να τους φανεί εντελώς λάθος και να προκαλέσει πανικό. Οι αισθήσεις μπορεί να είναι ευχάριστες, αλλά η εμπειρία να είναι εντελώς άτοπη και η ίδια η πράξη να τους μοιάζει βεβιασμένη.

Αυτό μπορεί να οδηγήσει το άτομο να μην είναι ενθουσιασμένο για το σεξ ή να έχει πλήρη έλλειψη ενδιαφέροντος για ατό, καθώς το μισό από αυτό που αποτελεί τη σεξουαλική επιθυμία είναι το ίδιο το ψυχολογικό κόντεξτ της όλης κατάστασης. Πολλά τρανς άτομα δεν έχουν καν εμπειρία σεξ μέχρι την ενηλικίωση, λειτουργώντας πρακτικά ως αποστρεφόμενα του σεξ, λόω του πόσο σοβαρά η δυσφορία τούς τους έχει καταστρέψει κάθε σεξουαλική επιθυμία. Μπορεί να κάνουν σεξ επειδή το θέλουν οι σύντροφοί τους, αλλά να μην το απολαμβάνουν όσο θα μπορούσαν, ή και να καταλήγουν να αποσυνδέονται από το περιβάλλον τους προκειμένου να καταφέρουν να φέρουν εις πέρας το ρόλο τους.

Μάλιστα, αυτή η δυσφορία μπορεί να είναι τόσο σημαντική που να καταλήγουν να υιοθετούν μια σεξουαλική ταυτότητα με την οποία στην πραγματικότητα δε συνδέονται. Δεν είναι ασυνήθιστο για ένα τρανς άτομο να συνειδητοποιεί, αφού αποκαλύψει στους άλλους την ταυτότητά του, ότι δεν ένιωσε ποτέ στην πραγματικότητα κάποια σύνδεση με τον σεξουαλικό προσανατολισμό που είχε προηγουμένως, αλλά αντίθετα, να τον χρησιμοποιούσε ως έναν τρόπο να νιώθει λιγότερο δυσφορικά στη σεξουαλική του ζωή.

Κάποιες τρανς γυναίκες, για παράδειγμα, αυτοπροσδιοριζόταν ως ομοφυλόφιλοι άνδρες πριν τη φυλομετάβαση, επειδή είχαν την επιθυμία να έχουν έναν σύντροφο που να τις αντιμετωπίζει σαν γυναίκες κατά τη διάρκεια του σεξ, αλλά καταλήγουν να είναι στην πραγματικότητα λεσβίες όταν αρθεί αυτή η απαίτηση. Άλλες προσπαθούν να ζήσουν ως ομοφυλόφιλοι άνδρες αλλά διαπιστώνουν ότι ο ρόλος δεν τις ικανοποιεί επειδή οι σύντροφοί τους τις βλέπουν ως άνδρες

Το Καταναγκαστικό Ανδρικό Βλέμμα

Υπάρχει μια πολύ γνωστή παροιμία στους σαπφικούς κύκλους: «Θέλω να είμαι εκείνη ή θέλω να είμαι μαζί της;»

Μπορεί να είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς τη διαφορά μεταξύ σεξουαλική έλξης και ζήλιας, ειδικά όταν είσαι μια έφηβη τρανς κοπέλα που κρύβει την ταυτότητά της. Ολόκληρη η κοινωνία μας είναι χτισμένη πάνω στην ετεροφυλοφιλία. Είναι κάτι σαν πολιτισμική προεπιλογή, σε σημείο που ακόμα και παιδιά προεφηβικής ηλικίας καταιγίζονται με μηνύματα σχετικά με την έλξη μεταξύ ανδρών και γυναικών. Κατά συνέπεια, το οποιοδήποτε ενδιαφέρον για το «αντίθετο» φύλο γίνεται αντιληπτό πολύ συχνά ως σεξουαλική έλξη.

Τι φέρνει αυτό ως αποτέλεσμα; Συνήθως… ντροπή. Τα τρανς παιδιά συχνά εσωτερικεύουν την άποψή τους για τους συνομηλίκους τους βάσει του πραγματικού τους φύλου. Και φυσικά, κανείς δεν αντικειμενοποιεί τους ίσους με αυτούς. Έτσι, το παιδί παρακινείται να κρύψει αυτά τα ενδιαφέροντα, ώστε να μην το δει κανείς να ασχολείται με αυτό το είδος της αντικειμενοποίησης. Πόσο μάλλον αν το παιδί έχει μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον με αυστηρούς ηθικούς κώδικες, όπως ένα συντηρητικό θρησκευτικό περιβάλλον.

Μεγαλώνοντας ως μια τρανς έφηβη (που έκρυβε την ταυτότητά της) σε μια ευαγγελική χριστιανική οικογένεια, ήξερα ότι αν με έπιαναν να κοιτάζω γυναίκες με τρόπο που θα θεωρούνται σεξουαλικός, θα τιμωρούμουν. Ήξερα ότι αν με έπιαναν ποτέ να χειρίζομαι γυναικεία ρουχα, θα υπήρχαν πολλές αμήχανες ερωτήσεις που δεν ήμουν έτοιμη να απαντήσω. Αυτό ήταν ένα σοβαρό πρόβλημα για εμένα, ως κάποια που την ενδιάφερε έντονα για άλλους λόγους η γυναικεία ένδυση και τα εσώρουχα.

Υπάρχει ένα κλιπ των Σίμσονς όπου ο Μόου Σίζλακ υποβάλλεται σε τεστ ανιχνευτή ψεμάτων, και προς το τέλος του τεστ έχει ομολογήσει τη νύχτα χαζεύοντας τις γυναίκες στην ενότητα με τα εσώρουχα στο διαφημιστικό φυλλάδιο της Sears. Το όλο νόημα της σκηνής, και η πηγή της κομωδίας αυτής, είναι η ντροπή που ρίχνεται στον Μόου για την εμπλοκή του σε αυτή την απεγνωσμένη πράξη αντικειμενοποίησης. Μεγάλωσα γνωρίζοντας ότι έτσι θα με αντιλαμβάνονταν για το ενδιαφέρον μου για το να φοράω γυναικεία εσώρουχα.

Από ντροπή και φόβο, έκανα ό,τι μπορούσα για να κρύψω αυτό το πάθος, επειδή δεν άντεχα να με βλέπει κάποιος σαν τους εφήβους που αυνανίζονται με οποιοδήποτε υλικό πέσει στα χέρια τους. Αυτό που έκανε αυτόν τον φόβο ακόμα χειρότερο ήταν το ότι και εγώ πίστευα ότι το ενδιαφέρον μου ήταν σεξουαλικό τότε.

Όταν βλέπεις τον κόσμο μέσα από έναν φακό με σχήμα πάπιας, τα πάντα μοιάζουν με πάπιες. Το μόνο πλαίσιο που είχα για να κατανοήσω το ενδιαφέρον μου για τις γυναίκες ήταν μέσω τη σεξουαλικής επιθυμίας, και έτσι κάθε θηλυκό ενδιαφέρον που είχα διαστρεβλώθηκε σε σεξουαλική επιθυμία. Η επιθυμία μου να γίνω νύφη μεταμορφώθηκε σε νυφικό φετίχ, η επιθυμία μου να κάνω παιδί διαστρεβλώθηκε σε ενδιαφέρον για πορνό εγκυμοσύνης, και η δική μου ανάγκη να είμαι κορίτσι ανακατευθύνθηκε σε ένα φετίχ μεταμόρφωσης.

Αλλά πάνω απ’ όλα αυτά, τρομοκρατούμουν από το ενδεχόμενο να με δουν να εκφράζω όντως σεξουαλικό ενδιαφέρον για άλλες γυναίκες. Είχα φίλους που ήταν διαβόητοι ματάκηδες και κοιτούσαν συνέχεια γυναίκες. Επίσης, ένας από τους πρώην εργοδότες μου είχε την απαίσια συνήθεια να κοιτάζει με έντονο ύφος ελκυστικές γυναίκες όταν πηγαίναμε για μεσημεριανό, κάτι που με έκανε να νιώθω πολύ άβολα με το να με βλέπουν μαζί του.

Δεν άντεχα να με συνδέουν με αυτό το ανδρικό βλέμμα. Ακόμα και όταν ήμουν ανάμεσα στις πιο όμορφες γυναίκες, απέφευγα καν να τις κοιτάξω, επειδή δεν ήθελα να με θεωρούν ως το είδος του ατόμου που κοιτάζει επίμονα τις γυναίκες. Δεν ήθελα να με βλέπουν ως αρπακτικό.

Αυτό είναι το καταναγκαστικό ανδρικό βλέμμα: η υποχρεωτική ετεροφυλοφιλία που επιβάλλεται στις τρανς γυναίκες όσο ακόμα κρύβονται, λόγω ετεροκανονιστικών ιδεολογιών. Μια νοητική ασυμφωνία που τις προκαλεί έντονη ενοχή και ντροπή γύρω από την εκτίμηση των συνομηλίκων και των έμφυλων συμφερόντων τους.

Μόλις αφαιρεθεί αυτό το ανδρικό πλαίσιο, από τη στιγμή που κάποια αντιληφθεί τον εαυτό της ως γυναίκα και αποδεχτεί αυτά τα ενδιαφέροντα και τις παρατηρήσεις ως κάτι έγκυρο, αυτή η ντροπή και η ενοχή εξαφανίζεται εντελώς. Ακόμα και όταν το ενδιαφέρον είναι Σαπφικού χαρακτήρα και περιλαμβάνει κάποια σεξουαλική επιθυμία, δε μολύνεται πλέον από αυτό το επίπεδο αντικειμενοποίησης. Είμαι σε θέση να εκτιμήσω τη θηλυκότητα και την ομορφιά των γυναικών συνομιλήκων μου χωρίς να τις κρίνω, και είμαι σε θέση να μπορώ να τις επαινέσω χωρίς να φοβάμαι ότι θα θεωρηθούν ανατριχιαστικές οι προθέσεις μου, ή ότι αυτές θα παρερμηνευθούν.

Ήταν μια δυσφορία που δεν ήξερα πώς να την περιγράψω με λόγια μέχρι να ανακουφιστώ επιτέλους. Ένιωσα ακόμα μεγαλύτερη ανακούφιση όταν άρχισα να ενσωματώνομαι στους χώρους των κουήρ γυναικών και συνειδητοποίησα ότι οι γυναίκες είναι τόσο «διψασμένες» όσο οι άνδρες. Απλώς (συνήθως) δείχνουμε περισσότερο σεβασμό πάνω σε αυτό. Ήταν μια απελευθέρωση από ενοχές που δεν ήξερα καν ότι κουβαλούσα.